İZMİR’de 5 yıl önce kolon kanseri teşhisi konulan Sevgi Tokkan (23), kalın bağırsaktan 3, ince bağırsaktan 2 kez ameliyat oldu. Zorlu bir tedavi sürecinin ardından kanseri yenen ve kendisi gibi kanser hastalarına gönüllü olarak destek vermeye başlayan Tokkan, “Kanser hastalarının o dönemi en az psikolojik ve fiziksel zararla geçirmelerini sağlamaya odaklandım. Sertifika programlarına katıldım. Kendimi adadım. Kendimi o insanlarla birlikte olmaya.”
2003 yılında babaannesinin, babasının ise İzmir’de kaybolmasının ardından babasının kolon kanseri olduğunu öğrenen Sevgi Tokkan, ekonomi Üniversitede Psikoloji Bölümü 1. sınıf öğrencisiyken 2018 yılında aynı hastalığa yakalandı. Yaklaşık 3 ay kemoterapi ve radyoterapi gördükten sonra kalın bağırsağı ameliyatla alınan Tokkan, 2 gün ileostomi torbası kullandı. Aylar sonra tamamen iyileştiğini düşündü ancak ince bağırsağında başka bir tümöre rastlandı. Birkaç ameliyat daha geçiren Tokkan, 4 ay önce sağlığına kavuştu. Psikoloji eğitimini tamamlayan Tokkan, kendisi gibi kanser hastalarına seve seve destek olmaya başladı.
Genetik bir hastalık olduğu için kendisini hep risk altında hissettiğini ancak bir türlü bulaşamadığını anlatan Tokkan, “Benden 5 yaş büyük bir abim var. Yıllardır belli aralıklarla hep kolonoskopi yaptırdı. o değil hastayım karın ağrısı kabızlık ve kabızlık şikayeti ile gittiğim doktorda yapılan tetkikler sonucunda kolon kanseri olduğumu öğrendim doktorlar biraz geç de olsa tedavi olun dediler acilen başlanmalı.anneannem aynı hastalıktan hayatını kaybetti.daha sonra teyzem rahatsızlandı.ona da kolon kanseri teşhisi kondu.teyzemin tedavisiyle babam ilgilenirken o da ilgilenmedi. hastalığı bire bir kaptığını anladı.Teyzemi, sonra babamı birbiri ardına kaybettik.Annem konuyu bizden olabildiğince uzak tuttu.O zamanlar kolon kanserinin net bir tedavisi yoktu. Tokkan, “Kanserim rektumdaydı. Kolonun birçok yerinde kanserli hücreler vardı. Ama asıl büyük olanı rektumdaydı. Hepsi alındı. İnce bağırsağımda tümör vardı ama iyi huyluydu. Hala ameliyat olmak zorundaydım. Kalın bağırsaktan 3, ince bağırsaktan 2 kez ameliyat oldum. Kalın bağırsak alınınca ince bağırsağımdan yeni bir rektum yapıldı. Düzleşmesini beklerken bağırsak hiç kullanılmasın ve dikiş yerleri güzel olsun diye poşet açıldı. Torba kapatıldı, sonra tümör çıkınca ince bağırsağım alındı ama hepsi geride kaldı, şu an sağlıklıyım” dedi. ‘EVDE AĞLAMAK YASAK’ Tedavisi sırasında zaman zaman annesinin ve doktorunun kendisine bu konuda çok destek olduğunu belirten Tokkan, iyileşme için pozitif düşünmenin önemine dikkat çekerek, “Annem bana iyi şeyler olacağını düşündürdü. eğer uygun düşünürsem. Yurtta ağlamak yasaktı, moralimi bozacak konuşmalar yapmak yasaktı. Midem ağrıdığında, midem ağrımıyor sanıyordum. Ne kadar ağlasam da beni güldürecek bir şey buluyorlardı. Pozitiflik doğru geliyor. Psikoloji okuduğum için ne kadar doğru düşünürsem, bedenim o kadar benim için iyi şeyler yapmaya çalışır; Bunu biliyorum. Doktorum asla ‘kanser’ kelimesini kullanmadı. O ismi duymayınca daha çok yenebileceğime inandım. İnsanların “Kanserim var” veya “Yazık” dediğini duymadığım için her zaman mutlu olmuşumdur. İnsanların böyle davranmasını istiyorum. Kanser sözde grip gibi biraz daha şiddetli. Kimse kimseye üzülmesin çünkü biz iyiye gidiyoruz iyiyiz” dedi. “BU İNSANLARLA OLMAYA KENDİMİ ADALDIM” Tedavisi tamamlandıktan sonra Lösemili Çocuk Sağlığı ve Eğitim Derneği’nde gönüllü olarak çalıştığını ifade etti. Kendisi gibi kanser hastaları için bir vakıf (LÖSEV) kurarak kendi alanında devam etmek istediğini belirterek, “LÖSEV’in genç onkoloji hastalarına destek olduğunu hastalığım sırasında öğrendim. İyileştikten sonra elimden geldiğince hastane ve ev ziyaretlerine katıldım. Ben de hastaydım. ‘Ben yendim, sen de yenebilirsin’ dedim. İnsan yalnız olduğunu düşünür. Bunun doğru olmadığını ve dışarıdaki kardeşlere iyileştirilebileceklerini göstermeye çalışıyorum. İki yıl önce mezun oldum. Adli psikoloji alanında ilerlemek istiyordum. Ama hastalandıktan sonra sağlık psikolojisi ile ilgilenmeye başladım. Kanser hastalarının o dönemi en az psikolojik ve fiziksel zararla geçirmelerini sağlamaya odaklandım. Sertifika programlarına katıldım. Kendimi o insanlarla birlikte olmaya adadım.” “AŞKIN UMUT DOLU BİR HİKAYESİ VARDIR”
LÖSEV İzmir Kamu Tahvilleri Koordinatör Yardımcısı Gamze Berçin Edirne, “Aşk çok değerli gençlerimizden biri. Umut dolu bir hikayesi var. Çocuğunun hastalığı devam eden bir aile, iyileşmekte olan bir gençle karşılaşınca çok motive oluyor. amacımız onları bu hastalığın yenilebilir olduğuna ikna etmek Hijyen ve tedavi koşullarına dikkat ederek iyileşen gençlerle bir arada olmalarını sağlayarak moral ve motivasyonlarını yükseltmek.”
